GEZI NOTLARI

Dal golunde tum enerjimizi geri kazanip, Nepal'e dogru uzanan ve yaklasik olarak 10 gun surmesini planladigimiz yola koyulduk erkenden.

Bu arada Kasim sonu ve aralik ayinda Istanbul'da olmak istedigimiz icin ucak biletlerimizi simdiden almamiz gerekiyordu. Motorsikletimizi Delhi'den degil de Kathmandu'dan ucakla gondermeye karar verdik. Bu bize hem Kathmandu'da daha uzun kalabilme firsati verecek hem de Delhi'ye motorla geri donup, bu karmasik sehirde 10 gun suren burakratik islemler icin beklemek zorunda kalmayacaktik.

Ailelerimiz icin rahatlatici bir haber olsa da motorumuzu geri gonderip sirt cantasiyla gezmeye devam edecegimiz, bizim icin cok da kolay degil. Gezimize baslarken emin degildik motorla uzun sure yolculuk etmenin kolay olup olmayacagi konusunda. Simdi son 4 aya ve arkamizda biraktigimiz 12000 kilometreye baktigimizda o kadar cok sey paylastik ki motorumuzla. Bize zorluklari ,daglari, nehirleri asmayi, hindistan trafiginde sabirli olmayi, her durdugumuz yerde cevre halkin ilgisine alismayi ogretti. Bize ozgurlugun kapilarini acti, kimseye ve zamana bagimli olmadan kendi yolumuzu cizme imkani verdi. Motorsikletle gezmek arabayla gezmekten cok farkli. Motorsikletle ruzgari hissedip, gokyuzunu ve daglarin zirvelerini genis bir aciyla gorup cevreyle butunlesiyor insan. Araba icinde fark etmeden yanindan gectiginiz kuslari, maymunlari,dereleri ve insanlari daha yakindan gozlemleyebiliyorsunuz.

Oyle alistik ki istedigimiz zaman durmaya, rotamizi gun icinde keyfimize gore degistirmeye, haritayla defalarca kaybolup, yolu cevre halkina sora sora bulmaya. Kimsenin durmayip otobusle gecip gittigi koylerde, kucuk bir manavdan muz alip yandaki ilkokul ogretmeni tarafindan sinifa davet edilip sevimli cocuklarla sohbet etmeye ve daha bircok surprize.

Tabi zorluklari da yok degil, ornegin her otel arayisinizda odanin konforundan cok park yerinin guvenligine oncelik vermeye, uzun yol katedip ilginc olmayan yerleri biran once gecmek istediginizde otobusle gece yolculugu yapip siz uyurken kilometrelerin akip gitmesi yerine, tum sicak,bozuk ve tozlu yollari, agir trafigi gun icinde her metresinde tozlari yutarak, agir cizme ve motor kiyafeti icinde ter akitarak ve aksama pestil olmus halde otel aramak icin son enerjinizi kullanmak zorunda olmaniz,kimsenin hayallerini suslemiyordur sanirim.

Simdiden dusunmeye baslamistik guney dogu Asya ve Cin'de otobus ve trenle gezmeye alisabilecekmiyiz diye. Belki aranizdan merak edenler vardir neden o zaman motorla devam etmiyorsunuz diye. Sebep, Hindistan'i Tayland'a baglayan yollarin karayoluyla gecilememesi. Burma kralligina karadan gecebileceginiz bir sinir kapisi yok Hindistan'da. Cin'e kendi aracinizla girebilmek icin once 500 euro sonra da kaldiginiz hergun icin size eslik etme zorunlulugu olan rehber icin 100 dolar odemeniz gerekiyor. Yani bizim ve bircok insan icin cilginlik. Baska bir alternatif Kathmandu'dan ucakla motorsikletinizi Bangkok'a gondermek. O da bizim icin gereksiz bir masraf. Anlayacaginiz uzere, haritaya baktiginizda cogu karadan dolasim Nepal'de son buluyor. Cogu insan Delhi'den Tayland'a ucup istedikleri zaman kucuk scooterlar kiralayip gezilerine devam ediyorlar.